توی همهمه ی های بازار گرمی سیلسی اتخابات هرچی که فقط لحظه ای به لب این مردم لبخند بیاره قابل ستایشه. مثل موفقیت های فیلم آقای فرهادی یا برد تیم ایران از قطر و .... هنوزم فکر میکنم که رای دادن تو ایران یه نمایش عوام فریبانه سیاسیه اگه رای دادن چیزی رو عوض میکرد که آزاد نبود. اما این مناظرات که بیشتر مایه های فکاهی داره یا سرشار از مطایبه است و به نظرم فقط یه عمو پورنگ یا خاله شادونه کم داره.حسابی آبروی حکومت رو برده. گرچه از بعضی سخنان آقایان عارف یا روحانی لذت بردم.منو عجیب یاد دو عزیزی میندازن که جاشون حسابی سبزه.. رای دادن الان فقط یه خیانت بزرگه.مگه چهارسال پیش رای ندادیم.چی شد؟کو اصلاحات؟کو آزادی اندیشه؟فقط به پرتر شدن اوین کمک کرد.. اگه رای بدیم یعنی میخوای هنوزم این رژیم غاصب تو این مملکت باشه. رای ما چیزی رو معلوم نمیکنه.همه جی دست اون بالاتری است. از بلا تا پایین این نظام فق یکی رو قبول دارم محمد .خاتمی.عجیب واسه اندیشه ی این بشر احترام قائلم. فکر کنم واسه یه همچین کشور و مردمی خیلی زیادیه.البته از شاگرد بهشتی کمتر از اینم توقع نمیره. حالم این روزل خرابه.حال 4 سال پیشو دارم. خدایا یعنی بغض 30 ی ساله ی این ملت کی سر باز میکنه؟ میدونی اگه این بغض بشکنه کل ایرانو آب میگیره. مردم فقط پی یه تلنگرن. خدایا یعنی میشه سفر خارجی بعدی منم مثل آمریکایی ها و اروپایی ها به جرم ایرانی بودن چشمام اسکن نشه؟ یعنی میشه سفر بعد با افتخار بگم ایرانیم.؟ خدایا تو بگو.ایران دوباره ایران میشه..؟ .................. .

از هر گلوله یک پرنده کشته میشود.هزار پرنده پرواز میکند. در مملکتی که در اون ارزش پول هرروز پایین می آید باید انتظار بالا رفتن سرهای بیشتری از طناب دار داشت. به احترام آزادی یک دقیقه سکوت کردیم ولی خوابمان برد . چگوارا.. فراموش کرده ام.تاریخ آخرین خبر خوبی که خوانده ام یا شنیده ام.... خبرهای خوش ازین سرزمین روی گردانند... این روزها فقط میشنویم از فقر .تورم .بیکاری.تحریم.اختلاس و تشویش.زلزله تخریب .زندان و تهدید... راستی چه کسی آخرین خبر خوب این مملکت را به ییاد می آورد؟.

میدانم که نمیمانم و میدانم که نیستم اما آرزوی قلبی من این است که آزاد ببینمت ورها. روزی که مردمانت شاد باشند دلی سیر بخندند روزی که هیچ مادری اشک ریزان از گور فرزندش جدا نشود و هیچ کس برای آنچه در مغزش میگذرد نمیرد...

هر جای جهان که رفتی اگر عکس رهبرانش را به در و دیوار زدند.. . . . . بدان به مهد دیکتاتوری پا گذاشتی . ایران کشوری که مردمش حق انتخاب لباس شونو ندارن میخوان رئیس جمهور انتخاب کنن کشور من جایی است که توش بوسیدن در ملا عام ممنوعه اما اعدام در ملاعام آزاد....

به .ندا. بگویید این روزها از خانه بیرون نیاید. او چندروز دیگر بیشتر زنده نیست. در منزل بماند و دل سیر به مادر و خانواده اش نگاه کند. زمان برایش بسیار کوتاه است.بسیار کوتاه. هرکسی اورا دید پیغام مرا به او برساند. . . . . . تمام الفاظ جهان را در اختیار داشتیمو آن نگفتیم که به کار آید. چرا که تها یک سخن در میانه نبود: آزادی... مانگفتیم تو تصویرش کن. . . احمد شاملو